Według najnowszych danych Komisji Europejskiej, w okresie od 1 lipca 2024 r. do 16 marca 2025 r. Unia sprowadziła łącznie nieco powyżej 1,9 mln ton oleju palmowego z zagranicy, co stanowi znacznie mniej niż 2,5 mln ton zaimportowanych w tym samym okresie w roku ubiegłym (-22% r/r).
Ciągle na Indonezję i Malezję przypada blisko 60% unijnego importu
Indonezja nadal jest najważniejszym krajem źródłowym z dostawami na poziomie 642,4 tys. ton, chociaż od lipca do początku marca dostarczyła o 23% mniej niż w tym samym okresie ubiegłego roku. Malezja, drugi co do wielkości dostawca, dostarczyła o ok. 30% mniej, bo 456,9 tys. ton. Według danych KE spadek dostaw z Gwatemali jest jeszcze większy – o 38%. Tylko Papui-Nowej Gwinei udało się w tym okresie nieznacznie zwiększyć wolumen dostaw.
Źródła importu oleju palmowego do UE – dane KE:
Za mniejszy import oleju palmowego odpowiada polityka klimatyczna UE
UFOP podaje, że powodem zmniejszenia importu oleju palmowego jest stopniowe wycofywanie uprawnień do emisji biopaliw z oleju palmowego do roku 2030, zgodnie z postanowieniami Dyrektywy UE w sprawie odnawialnych źródeł energii (RED II). Ponadto stowarzyszenie wskazuje, że dostawy biodiesla do Niemiec, a tym samym do UE, rosną w wyniku podwójnego liczenia biopaliw z niektórych rodzajów olejów odpadowych w ramach zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych. Wirtualne kwoty emisji gazów cieplarnianych i te, które można zrekompensować w stosunku do roku poprzedniego, wypierają fizyczne wolumeny z Niemiec na rynek UE. Widać to również po nadwyżce eksportu biodiesla z Niemiec, która wzrosła do 1,62 mln ton (dostawy w 2023 r. wyniosły 1,27 mln ton).
Oczekuje się, że w 2025 roku Indonezja będzie eksportować o 6,9 procent mniej oleju palmowego, czyli 27,5 miliona ton, jak poinformowała wcześniej największa indonezyjska grupa producentów oleju palmowego (GAPKI).
Andrzej Bąk
Źródło: Oleoscop, KE
